Roald onderzoek, Minor Project Public/Private

Mapping, foto klikbaar voor groter:

Dingen die mij op Heijplaat/RDM opvielen:

-City Never Sleeps







-Compositie/veelvoud aan objecten





-Speelsheid

In Heijplaat lijkt altijd iets aan de gang. Overdag zijn het de bewoners, studenten, werkers die met de bus, boot, fiets en auto komen, die vooral opvallen. S'avonds lijkt het dorpje tot rust te komen, maar neemt de omgeving het over waar dan nog veel bedrijvigheid heerst. Lichten staan aan, kranen bewegen zachtjes, vrachtauto's zoeven voorbij. Op straat lijkt het geluid daar nooit volledig tot rust te komen.

Strakke lijnen, onderbroken door een veelvoud van objecten zoals bijvoorbeeld 3 deuren of 3 electriciteits kastjes naast elkaar. De omgeving lijkt met een strakke hand geschetst maar nodigt ook uit om die lijnen te kaderen tot interessante composities

Een ander ding wat mij opviel is dat de eigenlijke speeltuin er nogal vervallen en verwaarloosd uit ziet. Het ademt niet een enorm uitnodigende sfeer uit.
Maar in het dorpje zelf en op het RDM terrein staan tal van objecten die als ik kind zou zijn veel interessanter zou vinden. Levensgrote objecten die dienst kunnen doen als speelobject, dingen die uit proporties zijn getrokken.

Iepe Rubingh - Painting Reality

Ludiek en speels de omgeving opfleuren/kleuren,
voornamelijk verf vind ik hierbij een interessant middel

Anish Kapoor - Shooting into the corner

''Het geweld van het kanonschot overschaduwt elke mogelijke, andere ervaring. Direct na de knal stroomt de zaal onder geklap en gejoel leeg. De esthetiek van de in het rond vliegende klonten verf, van de wondvormige vlek op de muur, van de even bloederige als vormeloze massa op de grond: geen hond die ernaar kijkt.''

"500 liters of waterbased environmentally-friendly paint on asphalt spread by 2000 cars."

Roi Vaara - Wet Paint Handshakes

Liu Bolin - Hiding in the City

Doorgaande weg omleggen om de 2 dorp stukken 1 geheel te maken

Dorp eenrichtingsverkeer en rustiger maken en niet voor doorgaand verkeer geschikt die moeten gebruik maken van nieuwe weg. Rustig dorps karakter

Veel groen, kindvriendelijk

Het hele scenario wat is opgezet in verband met overstroming, waarin de kansen volgens een exact getal kleiner worden al naar gelang de aanpassing:  1/100 1/250 1/4000 jaar.


2.5
Op Heijplaat wordt met het project “Klimaatneutraal Heijplaat: van theorie naar de praktijk, met de bewoner centraal” een klimaatneutrale voorbeeldwijk gerealiseerd.
In het kader van het Innovatieprogramma Klimaatneutrale Steden (IKS) is door het Ministerie een financiële bijdrage gegeven om dit proces te begeleiden en te faciliteren.
De rol van de bewoners en gebruikers van het gebied wordt hierbij centraal gesteld

2.6
De planning is dat in 2013 de eerste woningen in aanbouw worden genomen, en dat in 2014 de inrichting van de openbare ruimte in fase 1 ter hand wordt genomen.
Streven is om de 180-200 woningen in drie fasen in een periode van drie tot vijf jaar te bouwen, een en ander afhankelijk van de afzetsnelheid. In paragraaf 2.2.2 van deze toelichting is nader ingegaan op de fasering.

3.3
De Gebiedsvisie Heijplaat 2010 – 2020 is op 24 oktober 2011 vastgesteld door de deelgemeenteraad van Charlois. In dit document zijn de lange termijn ambities voor Heijplaat uitgewerkt. De visie op langere termijn voor Heijplaat is:
Het woongebied Heijplaat doorontwikkelen om het voorzieningenniveau op peil te houden. Dat betekent dat op de lange termijn minimaal 2000 inwoners gevestigd moeten zijn in Heijplaat om de basisschool in stand te houden.
Verbinden van RDM terrein met woongebied Heijplaat en Heijplaat ontwikkelen tot een aaneengesloten woonwijk.


4.7
Potentieele archeologische vondsten
Bewoningsgeschiedenis en archeologische verwachting
De geologische kaart laat zien dat de diepere ondergrond in het oostelijke deel van Heijplaat bestaat uit afzettingen van Duinkerke III op Duinkerke I op veen. In het westelijke deel van Heijplaat is sprake van Afzettingen van Duinkerke III op veen. Op grond van de bodemopbouw kunnen sporen uit de IJzertijd, Romeinse tijd en Middeleeuwen in het plangebied voorkomen.
In de 10de-12de eeuw is het klei-op-veengebied ontgonnen. De maaivelddaling ten gevolge van de ontwatering van het veengebied maakte de aanleg van dijken noodzakelijk. Een klein deel van de noordelijke dijk van het middeleeuwse, centraal op IJsselmonde gelegen, omdijkte gebied Riederwaard kan zich in het plangebied bevinden. Het exacte verloop van deze dijk is onduidelijk. In 1373 gaat de Riederwaard ten onder en wordt in de eeuwen daarna in fasen herbedijkt. Bij dit proces van herbedijking werd onder andere in het plangebied de ‘Heische dijk’ aangelegd. De noordelijke dijk van de Riederwaard wordt gedacht juist ten noorden van de ‘Heische dijk’. De exacte ligging ervan is niet bekend.
Het plangebied maakt deel uit van een archeologisch kansrijk gebied. Op de Archeologische Waarden- en Beleidskaart Rotterdam (2005) wordt aan de locatie een redelijke tot (zeer) hoge archeologische verwachting toegekend.

9.2.2 Mogelijke voorwaarden te verbinden aan omgevingsvergunning voor het bouwen
Burgemeester en wethouders kunnen in het belang van de archeologische monumentenzorg aan een omgevingsvergunning voor het bouwen de volgende regels verbinden:
de verplichting tot het treffen van technische maatregelen waardoor archeologische monumenten in de bodem kunnen worden behouden;
de verplichting tot het doen van archeologisch onderzoek;
de verplichting de activiteit die tot bodemverstoring leidt, te laten begeleiden door een archeologisch deskundige.


4.8 aanwezigheid vleermuizen (in kleine mate) gewone dwergvleermuis, beschermde diersoort

7.1 Overleg met bewoners en informatiebijeenkomsten
Initiatiefnemer Woonbron probeert de bewoners van Heijplaat zo goed mogelijk bij de geplande ontwikkelingen. Zo is er iedere vier weken een overleg met het bewonersplatform Heijplaat Vitaal, waar onder andere over de ontwikkelingen rondom het Nieuwe Dorp wordt gesproken.
Speciale bijeenkomsten waren:
dinsdag 26 oktober 2010: ontwerpworkshop met Heijplaat Vitaal over het Nieuwe Dorp;
woensdag 16 maart 2011: open avond voor bewoners Heijplaat, met informatie over onder meer het Nieuwe Dorp.
Verder is het concept ontwerp bestemmingsplan gepresenteerd aan het bewonersplatform Heijplaat Vitaal.

Mensen/Publiek een nieuwe realiteit aan bieden in de vorm van een virtuele realiteit.

Definitie Virtueel: wat in het echt niet bestaat maar wel in je fantasie of op het internet . Slechts schijnbaar bestaand

Internetkunst vindt zijn oorsprong in verschillende artistieke bewegingen, zoals Dada; situationisme, fluxus, cinematografie en happenings. De historische context van deze kunstvorm is sterk gekenmerkt door revaluatie. De Amsterdamse critica Josephine Bosma kent de internet kunst vijf generaties toe. Waarbij de eerste generatie nog niet werkte met het internet zoals we het nu kennen, maar met andere vormen van elektronische communicatie (zoals de fax).
Met de verspreiding van de desktop computer in de jaren '80 en de opkomst van het web in de jaren '90, ontwikkelde er een breder spectrum aan artiesten.

Virtuele musea

-Google Art Project is een online compilatie van hoge-resolutie afbeeldingen van kunstwerken van galerieën over de hele wereld, maar omvat ook een virtuele rondleiding door de zalen waarin ze zijn gehuisvest. H
-Virtueel museum Raalte van het Overijsselse Raalte biedt een kijkje in de keuken van de plaatselijke cultuur.
-Zicht op Maastricht - Online Maastricht Museum dit online museum laat bezoekers de Maastrichtse cultuur en de omgeving van de voormalig garnizoenstad op een interactieve manier beleven.
-NS Koninklijke Wachtkamers de koninklijke wachtkamers van de Nederlandse Spoorwegen zijn voor het publiek gewoonlijk ontoegankelijk. Omdat de koninklijke familie tegenwoordig steeds minder vaak gebruik maakt van deze wachtruimten, was het mogelijk om middels 3D-filmbeelden deze wachtkamers te laten zien op het web.

Micronatie

Een micronatie is een echt bestaande of virtuele staat die niet internationaal juridisch erkend wordt. Meestal zijn micronaties bijzonder klein (kleiner dan enkele vierkante kilometers). Vaak worden micronaties opgericht uit politieke, culturele, artistieke of humoristische overwegingen. Sommige stichters zien het als een hobby, anderen menen het serieus. Onder de term "micronatie" worden drie soorten naties begrepen die sterk van elkaar verschillen:
-De Sealand-groep; dit zijn afscheidingsprojecten, die echter internationaal niet serieus worden genomen.
-Tv-micronaties, eigenlijk simulaties die worden opgericht in een tv-programma, waar de kijkers "burger" van kunnen worden.
-Hobby-micronationalisme, ook eigenlijk simulaties, met verschillende gradaties van ernst.

Jean Baudrillard, simulacrum

Baudrillards simulacrumtheorie gaat over de echtheid en werkelijkheid van beelden die wij denken te kennen. In deze theorie wordt gesteld dat de mens het contact met de echte wereld is verloren, doordat hij een beeld van de wereld creëert aan de hand van wat hij in de media ziet. Baudrillard zei dat er steeds minder waarheid is, omdat we al onze werkelijkheid baseren op iets wat we zelf (de mensheid) hebben bedacht (in film en media). Een voorbeeld van een 'simulacrum' is dat iedereen weet hoe een neerstortend vliegtuig eruit ziet. Maar wij weten dit doordat we dit op televisie hebben gezien. Het 'kennen' van dit beeld is dus niet gebaseerd op onze eigen waarheid, maar op de waarheid die gecreëerd is op tv. Zijn simulacrumtheorie plaatst de realiteit lijnrecht tegenover de door de beeldcultuur gecreëerde illusie van werkelijkheid (hyperrealiteit genoemd). Een simulacrum is een kopie zonder origineel, het is dus niet meer te linken aan iets origineels, iets echts.

Aram Barthol

Stories of Mr. Wood

Statement poster

Al dwalend door een stad kun je Mr. Wood tegenkomen, een man met een krant, die door het park loopt. Wat zijn dromen zijn, zijn jeugdherinneringen, zijn werk, dat hangt allemaal van het toeval af. Mr. Wood is namelijk een constructie van vormgever Vanessa van Dam en fotografe Martine Stig. In 2004 stampten zij al twee Mr. Woods uit de grond, een in Bombay en een in Los Angeles. Deze week is Mr. Wood in Amsterdam te vinden.

Het personage van Mr. Wood komt met behulp van een ingewikkeld scenario tot stand. De eerste man die wordt gespot met een krant onder zijn arm, na twaalf uur ’s middags in het Vondelpark, is Mr. Wood. Vervolgens wordt het leven van deze fictieve man aangekleed, door voorbijgangers te vragen naar hun eigen jeugdherinneringen, dromen en verlangens. Die worden dan aan Wood toegekend. Uiteindelijk vormt zich in een tijdsspanne van tien dagen een dossier van een totaal fictief persoon.

Ideeen

Vroeger werd er gewerkt via de natuur, de stand van de zon, stromingen etc. Nu wordt alles digitaal gemeten en gepresenteerd.

Elementen
Wind, water, lucht en vuur

Windsnelheid, waterpeil, luchtdruk, temperatuur,
iets wat uitnodigt om zelf de sensoren analoog in werking te zetten om weer een meet/ijk punt op dat moment te creëren. De mensen zelf houden het in werking en creëren hiermee hun eigen geschiedenis doordat de gegevens automatisch in een logboek worden bijgehouden. Het object moet op een bepaalde manier in verbinding staan met de elementen, voetjes in het water, handen in de lucht. Een (speels) voorbeeld zou zijn, een soort geraamte wat op de kade zit, waarbij je het ding in een bepaalde houding moet krijgen alvorens hij iets kan meten. Maar ook moet het vanaf het water zichtbaar zijn. (zoiets als de werken van Plensa). Je zou het geraamte op kunnen bouwen van de namen van de oud Heijplaaters/RDM'ers.

--

De windsnelheid (en eventuele andere dingen zoals hierboven), om zetten in iets grafisch. Een object maken waarbij al deze verschillende omstandigheden zoals windsnelheid in verbinding staat met uiteindelijk bijvoorbeeld een pen (via allerlei stukken metaal/radars/tandwielen etc. Dit alles op een analoge manier, zonder tussenkomst van techniek. Hiermee maakt het apparaat zelf tekeningen van de weeromstandigheden. Dit zou dan weer live opgenomen kunnen worden en geprojecteerd worden op een grotere muur. Hiermee kan je een heel ander visueel spel weergeven aan de hand van de elementen, wat weer heel anders leesbaar is. Mensen zouden zelf het object kunnen aanpassen, door radars, tandwielen, penkleur etc te veranderen, zodat ze er hun eigen draai aan kunnen geven en het resultaat weer een verrassing wordt.

Leandro Erlich

Leandro gebruikt spiegels om het te doen laten lijken alsof de mensen zich bevinden op de muur er tegenover. Erg speels en nodigt er uit voor interactie.

Op verschillende plekken bij Heijplaat, op de plek waar de oude bewoners woonden (1), de plek waar vroeger de schepen te water werden gelaten (2) en fabriek die vroeger grote scheepsonderdelen maakten (3) zou je de mensen ook een andere realiteit kunnen voorschotelen.

Op deze plekken zou je om kunnen draaien dan hoe Leandro het doet. Dus de mensen begeven zich in de realiteit bijvoorbeeld bij de kapel zoals op plaatje 1. Dat beeld wordt frontaal opgenomen. De beamer staat bovenop de kapel en projecteert de nieuwe werkelijkheid op de grond. Tegelijkertijd wordt er een beeld/film van het verleden overheen gelegd. (experimenteren met welke transparantie geschikt is).
Het publiek kan zich op deze manier wanen in het verleden, de plek weer in een hele andere context zien, eventueel bewust worden en zichzelf ook terug zien in het verleden.

Voor dit idee zou je ook meer gebruik kunnen maken van Leandro Erlich zijn werk. Door een gedeelte in de realiteit na te maken in ruwe vormen. En door middel van mapping dingen erop projecteren. Dan zou je dus kunnen werken met 2 beamers, een om te mappen en een camera die dit filmt en een beamer die dit gefilmde weer projecteert op een andere plek. Dit is ook handiger als je bijv een lege fabriekshal gebruikt omdat mensen anders door objecten heen kunnen lopen die geprojecteerd worden.

Andere inside out kunstenaars:
Richard Wilson -Turning the Place Over
http://www.youtube.com/watch?v=DBXwA0gcBm4

Ned Kahn - Articulated Cloud
http://www.youtube.com/watch?v=nvkNdlKVP2Y



Heijplaat is een rustig dorpje geworden, eromheen is er nog bedrijvigheid, maar het dorpje zelf lijkt te zijn ingedommeld. Qua speelplekken lijkt het net zo, wat mij opviel is dat de eigenlijke speeltuin er nogal vervallen en verwaarloosd uit ziet. Het ademt niet een enorm uitnodigende sfeer uit.
Maar in het dorpje zelf en op het RDM terrein staan tal van objecten die als ik kind zou zijn veel interessanter zou vinden. Levensgrote objecten die dienst kunnen doen als speelobject, dingen die uit proporties zijn getrokken.

Daarop voortbordurend lijkt het me interessant om iets aan te bieden wat tot de verbeelding spreekt voor de kinderen, wat uitnodigt, maar ook interessant is voor volwassenen. Iets wat de buurt opfleurt en kleurt.

Kurt Perschke - Redball project
Alicia Martin - Biografias
Doris Salcedo

Het gebruik van doodnormale voorwerpen en/of alledaagse dingen uit proporties trekken vind ik interessant. Het lijkt me interessant om de spullen te gebruiken die de Heijplaaters/RDM mensen buiten zetten, maar ook kunnen de mensen zelf een steentje bijdragen door zelf spullen te doneren. Op de plek waar het nieuwe hoge zwarte gebouw moet komen (tegenover Heijsekade), moet dit gigantische bouwwerk worden gebouwd. Ook kunnen de Heijplaaters ( jong en oud), RDMers, studenten, toevallige voorbijgangers etc meehelpen met het realiseren ervan.

Wat ik vooral belangrijk eraan vind, is dat ze zelf een gezicht geven aan een bouwwerk wat op dezelfde plek staat waar het gebouw komt. Doordat op die plek aan het bouwen gaan nodigt dit uit voor discussie over wat er later gaat komen en hoe dit eruit moet gaan zien. Doordat ze potentieel letterlijk een steentje bijdragen aan het bouwwerk, komen ze er misschien achter dat het best leuk kan zijn om er over na te denken, mee te praten of misschien starten ze bijvoorbeeld zelf een initiatief om het nieuwe gebouw mede door buurtbewoners te laten vormgeven. Ook dat de uitkomsten wat het opleverd voor de mensen zelf alsmede hoe het bouwwerk er uit gaat zien, pas beter vorm krijgen gedurende of aan het einde van het project vind ik interessant.


Wat vind ik interessant, speels, interactief/betrekken , inside out, andere realiteit (aanbieden), bewustwording, dat het zijn eigen leven leidt.

Interessante dingen uit bestemmingsplan

Lucht (wind)
Water
Vuur
Aarde

(Windsnelheid /)luchtdruk, waterpeil , temperatuur

De mensen/bezoekers verzorgen het 4e element in het geheel; de aarde.

Het idee is dat de bezoekers de aarde anders waarderen, de aarde is waar de oude bewoners/arbeiders op hebben gewoond, gelopen en geleefd. Bewust bezig zijn met het goedje waarop alles aldaar is gebouwd. De aarde moet de installatie in werking zetten. We halen zelf aarde vanuit Heijplaat/RDM en verzamelen dit in een bak (naar verloop van tijd raakt dit op (of je zou het vanaf het begin al kunnen doen)) en zou je de mensen een soort map kunnen aanbieden waar ze aarde kunnen scheppen. De installatie werkt als een soort slingerklok die om de zoveel tijd moet worden opgewonden/aangetrokken. Door het gewicht van de aarde blijft de installatie in werking, maar wel blijft de installatie hongerig naar meer om werkend te blijven. (dit zegt weer iets hoe wij mensen in korte tijd de aarde verbruiken, eerder egocentrisch niet kijkend naar de aarde nog meer voor ons betekend (geld natuurlijk niet voor iedereen)).
De aarde brengt een soort (reuze)rad in werking. Als een bakje bovenaan het rad wordt gevuld met aarde gaat deze naar beneden.

De windsnelheid (en andere elementen afgeleiden), worden door de installatie omgezet in een soort grafische tekening. Via allerlei stukken metaal/radars/tandwielen staat de wind (via windvanger) uiteindelijk in verbinding met een pen. Doordat het rad draait wordt er druk uitgeoefend op een pen zodat deze contact maakt met het papier en begint met visualiseren.

Dit alles op een analoge manier, zonder de tussenkomst van (digitale) techniek. Hiermee maakt het apparaat zelf tekeningen van de weeromstandigheden. Dit zou dan weer live opgenomen kunnen worden en geprojecteerd worden op een grotere muur.
Ook staat de installatie met een soort voetje in het water en reageert het op het deinen van het water. (Aan de kade lijkt mij het handigste plek). Wat ook weer kan worden omgezet. Voor de temperatuur zou je gebruik kunnen maken van het principe van een Galileithermometer (zie plaatje hiernaast), waarbij je er in plaats van gewichten touwtjes naar beneden aan koppelt die luikjes kunnen openzetten die de kleur van het papier door middel van kleurvloeistof beïnvloed.


Hiermee kan er een heel ander visueel spel aanbieden aan de hand van de elementen, wat weer heel anders leesbaar is dan de gebruikelijke digitale manieren. We nemen een stap terug naar het verleden, en herwaarderen mogelijk waarmee het allemaal begonnen is.

De Elementen v2

Inside out

Playground

Uiteindelijk zijn het bovenstaande ideeen niet geworden, maar wouden we de focus leggen op haven, Heijplaat en het RDM.

De haven was natuurlijk erg belangrijk voor Heijplaat.
Daarom zijn we op zoek gegaan naar de Havenarbeiders van nu en hoe we die konden bereiken.

In het begin wisten we nog niet precies waar we naar op zoek waren hierin. En het idee was om ze vast te leggen op film of foto. Hiervoor heb ik nog inspiratie beelden gezocht. En hoe we dit mogelijk zouden kunnen vormgeven

We hebben gezocht en plekken gevonden waar ze kwamen, maar we vonden ze niet direct. Uiteindelijk hebben we de focus van de havenarbeiders weer verlegd naar de mensen in het dorp die vroeger havenarbeider waren en niet zozeer de havenarbeider van nu. Het ging om de verhalen die in Heijplaat zelf zaten verstopt.

We zijn in ieder geval nog geweest bij Mission to Seafarer in Schiedam (fotos hiernaast), maar die had wisselende avonden qua inloop. Wel met de mensen achter de kantine gesproken over de zeevaarders. Veel die daar kwamen waren van buitenlandse afkomst. Engels wordt veel gesproken en als dat niet lukt soms met gebaren. Er bleken vooral veel Filipijnen als havenarbeiders te werken. In Schiedam kunnen de zeevaarders, bijkletsen, internetten, bier drinken, spulletjes kopen, kerkdiensten bijwonen.

Ook hebben we gekeken wat juist niet de mensen, maar de stad te vertellen heeft. We hebben los van het bestemmingsplan en overige plannen van het dorp, ook gekeken naar de inrichting van het dorp.

De generieke stad (Rem Koolhaas)

Korte versie:
Het gaat hier vooral om de stad die voortkomt uit de historie en daaruit een identiteit vormt tegenover de stad die veel meer bedacht is en die gebaseerd is op eenvormigheid en functionaliteit. Zo'n stad is meer opgebouwd uit vaste stukken met vaste doelen. Wat Lauran zei is dat we zouden kunnen kijken naar plekken in het dorp waar wel het generieke terug komt. Als je bijvoorbeeld 3 kerken hebt waar bij allemaal rondom de huizen/faciliteiten op een zelfde wijze zijn opgezet/neergezet.

Langere versie:
De stad als een natuurlijk organisme dat beweegt en groeit, onafhankelijk van en onverschillig tegenover de mensen die er wonen.

Koolhaas evoceert niet alleen de stad van de toekomst (als een utopie, want het gaat hem niet alleen om architectuur maar ook om een samenlevingsvorm die het meeste geluk oplevert, ja, waar iedereen gelukkig is), hij zet die ook af tegen de stad van het verleden. Die oude, historische steden waar we allemaal van houden en die we altijd zo bejubelen: weg ermee. Hij vergelijkt ze met machines. Routineus draaien ze hun kunstje af, om steeds maar dezelfde te blijven. Ze zijn emotieloos in hun starheid.

Uiteindelijk, want we zijn een leesclubje met filosofische inslag, spraken we over de mensen die in die steden wonen. Wat doet de generieke stad met identiteit? Al in de openingszinnen van zijn stuk maakt Koolhaas duidelijk dat de prijs voor het leven in de generieke stad bestaat uit het afleggen van identiteit (shedding identity). De bewoners van de Generic City leiden een algemeen leven, haast lucide in zijn eenvormigheid. Maar precies die eenvormigheid opent de weg naar uitbundige variatie, hoewel vooral tot uiting komend aan de oppervlakte (hij heeft het over kleurige versieringen en dergelijke). Variatie, niet uit een diepzinnig gevoelde noodzaak tot individualiteit, maar gewoon uit plezier. Niet uit verlangen naar identiteit - wat heb je daaraan? Geluk is waar het om draait. En dat geluk ligt niet in de verscheidenheid die je vindt in de diepte, maar in de oppervlakte. Identiteit zou een anker betekenen, iets waar je je aan vastklinkt en iets wat jou vastklinkt. De Generic City is niet vastgeklonken maar vloeibaar en tijdelijk. Ze biedt geen identiteit, maar transformatie.

Het verschil tussen een functionalistische en een op gebruik gestoelde visie op de stad is
groter en principiëler dan de termen zelf suggereren. Het functionalisme past het best in een grootschalige top-down-stadsplanning waarin aan stedelijke gebieden specifieke functies worden toegeschreven in bestemmingsplannen. In zulke plannen is het op zichzelf mogelijk verscheidene functies aan een gebied toe te kennen, maar de neiging tot functiescheiding is bijna inherent aan een dergelijke aanpak. En functiescheiding diende in de modernistische stadsontwikkeling ook een duidelijk doel: het scheiden van gevaarlijke, vuile industriële activiteiten van het wonen, of het isoleren van het snelverkeer van andere stedelijke activiteiten. Eindresultaat was echter in vele gevallen een stad die is opgebouwd uit een serie monofunctionele gebieden, waar óf alleen gewerkt, of gewoond of gerecreëerd wordt. Stedenbouwer en architect Rem Koolhaas trok hieruit de meest radicale conclusie: hij verklaarde de oude stad dood en beschreef een nieuwe, postmoderne stedelijke conditie, die van de generieke stad. De generieke stad heeft geen bijzondere identiteit of geschiedenis en lijkt nog het meest op een filmset. Als hij niet langer functioneel is, wordt hij gewoon afgebroken en vervangen door een nieuwe stad met nieuwe functies. Steden als Dubai benaderen dit ‘ideaal’ van een generieke stedelijkheid waar wonen zich vooral in hotelkamers afspeelt.

Hier tegenover staat het perspectief van het gebruik van de stad, dat vooral van het functionalisme verschilt doordat het zijn uitgangspunt kiest in de historisch gegroeide stad en van de vele manieren waarop in de geschiedenis van de stad gebruik is gemaakt. Die gebruikswijzen zijn neergeslagen in wat je het stedelijk geheugen zou kunnen noemen, een geheugen dat enerzijds bestaat uit de gebouwen, monumenten, routes, straatnamen, parken en pleinen en de gearchiveerde documenten, en anderzijds uit de concrete herinneringen van de stedelingen zelf. De vele gebruikswijzen van een stad worden juist zichtbaar vanuit een bottom-up-, etnografisch perspectief op de stad dat in de functionalistische planologie altijd nogal nadrukkelijk werd genegeerd. Wat er vooral uit naar voren komt is dat stedelijkheid niet zozeer bestaat in een bepaalde ruimtelijke organisatie van functies, maar als iets dat die functies overstijgt, iets dat je een transcendente kwaliteit of iets minder hoogdravend een impliciete functie zou kunnen noemen. Die kwaliteit van stedelijkheid wordt meestal aangeduid als ‘publieke sfeer’ of ‘openbaarheid’.

Uiteindelijk hebben we gekozen om de verschillende verhalen op verschillende manier uit te werken, maar wel volgens het idee wat ook terug te zien is in het moodboard en het daarop volgende filmpje van onze presentatie net voor de kerstvakantie. Hiervoor heb ik ook nog proef filmpjes gemaakt met plaatjes/video van Heijplaat.

Het moodboard is terug te zien in het filmpje hiernaast. Gelijk was dit filmpje ook een goeie proef om met allerlei vormen te spelen en ook dat we het presenteerden via een scherm ipv in het echt.

We hebben ook gekeken hoe we verhalen kunnen vertellen, ik heb onder andere Scott McCloud - Understanding Comics nog gelezen. Hierin vooral hoe je een dynamisch verhaal verteld op een visueele manier.

We hebben kleinere proefjes gedaan met krijten, maar ook twee grotere, degene hieronder zijn uiteindelijk niet verwerkt tot een concept filmpje. De fotos van het filmpje eronder wel. Het filmpje daarvan binnenkort.

Augmented reality vormen

Layar vs QR

Testjes met zowel layar als QR gedaan. Layar lijkt mooi maar er kleven nog wat nadelen aan. Zo werkt hij niet op alle telefoons, (die van mij niet bijvoorbeeld en die van Michelle wel) ook is Layar nog minder ingeburgerd en bekend.

Mensen moeten de app hebben om te kunnen scannen maar ook moeten mensen weten uberhaupt dat het te scannen valt, Dat is het voordeel van de QR code dat mensen die gedachte wel hebben. Alleen of ze het daadwerkelijk scannen is weer een 2e. Vaak word layar toegepast in magazines en daar staat meestal een tekst bij, en het leent zich er ook mooi. Bij ons idee zouden we juist zo minimaal mogelijk iets op een baksteen willen hebben.

QR is ook wel weer wat achterhaalt en misschien zelfs wat suf. Ons idee is om voor nu QR te gebruiken en als Layar meer volwassen wordt om daar over op te stappen

Mijn eerste metselwerkje ;)

Het muurtje op de locatie van het filmpje in ons concept.

VOOR FOTOS HIER KLIKKEN BENEDEN